باشگاه فوتبال اینتر میلان

اینتر میلان
لقب(ها)	نرآتزوری (سیاه و آبی ها) لا بِنِه اَمَتا (محترم) ایل بیسچونِه (مار افعی بزرگ)
بنیانگذاری	۹ مارس ۱۹۰۸
ورزشگاه	ورزشگاه جوزپه مه آتزا شهر میلان
گنجایش	۸۲٬۹۵۵ نفر
مدیرعامل	ماسیمو موراتی
سرمربی	جیان پیرو گاسپرینی
لیگ	سری آ
فصل قبل	قهرمان
لباس اول لباس دوم

اینتر میلان یکی از مطرح‌ترین باشگاه‌های جهان است که چند سالی است قهرمان بلامنازع کشور ایتالیا محسوب می‌شود. اینتر را در دنیای فوتبال با لقب پاتزا اینتر (به معنای اینتر دیوانه) می‌شناسند. دلیل این لقب نتایج عجیب و غریب و شگفت آوریست که اینتر بدست می‌آورد. این باشگاه در میان طرفداران تیفوسی فوتبال در ایتالیا و جهان از محبوبیت جالب توجهی برخوردار است. این تیم تا امروز تنها باشگاه کشور ایتالیاست که تا کنون به دسته پائین تر سقوط نکرده و در تمامی ادوار سری آ حاضر بوده است.

اطلاعات اصلی باشگاه 

• نام کامل باشگاه: باشگاه فوتبال اینترنازیوناله میلان ایتالیا
• تاسیس: ۱۹۰۸
• مؤسس باشگاه: جیووانی پارامیتیوتی
• ورزشگاه: ورزشگاه جوزپه مه آتزا
• کمپ تمرینی: آپیانو جنتیله
• نام سابق: آمبروزیانا اینتر
• مالک: ماسیمو موراتی
• مدیر: ماسیمو موراتی
• هیئت مدیره: آنجلو ماریو موراتی، رینالدو جلفی، ارنستو پائولیلو
• سرمربی: جیان پیرو گاسپرینی‎
• دستیار: جوزپه بارزی
• مدیر فنی: مارکو برانکا
• مدیر اجرایی: گابریل اوریالی
• اولین قهرمانی در ایتالیا: ۱۹۱۰
• اولین قهرمانی در سری آ: ۱۹۳۰(اولین دوره برگزاری سری آ)

باشگاه فوتبال اینتر میلان

اینتر میلان
لقب(ها)	نرآتزوری (سیاه و آبی ها) لا بِنِه اَمَتا (محترم) ایل بیسچونِه (مار افعی بزرگ)
بنیانگذاری	۹ مارس ۱۹۰۸
ورزشگاه	ورزشگاه جوزپه مه آتزا شهر میلان
گنجایش	۸۲٬۹۵۵ نفر
مدیرعامل	ماسیمو موراتی
سرمربی	جیان پیرو گاسپرینی
لیگ	سری آ
فصل قبل	قهرمان
لباس اول لباس دوم

اینتر میلان یکی از مطرح‌ترین باشگاه‌های جهان است که چند سالی است قهرمان بلامنازع کشور ایتالیا محسوب می‌شود. اینتر را در دنیای فوتبال با لقب پاتزا اینتر (به معنای اینتر دیوانه) می‌شناسند. دلیل این لقب نتایج عجیب و غریب و شگفت آوریست که اینتر بدست می‌آورد. این باشگاه در میان طرفداران تیفوسی فوتبال در ایتالیا و جهان از محبوبیت جالب توجهی برخوردار است. این تیم تا امروز تنها باشگاه کشور ایتالیاست که تا کنون به دسته پائین تر سقوط نکرده و در تمامی ادوار سری آ حاضر بوده است.

اطلاعات اصلی باشگاه 

• نام کامل باشگاه: باشگاه فوتبال اینترنازیوناله میلان ایتالیا
• تاسیس: ۱۹۰۸
• مؤسس باشگاه: جیووانی پارامیتیوتی
• ورزشگاه: ورزشگاه جوزپه مه آتزا
• کمپ تمرینی: آپیانو جنتیله
• نام سابق: آمبروزیانا اینتر
• مالک: ماسیمو موراتی
• مدیر: ماسیمو موراتی
• هیئت مدیره: آنجلو ماریو موراتی، رینالدو جلفی، ارنستو پائولیلو
• سرمربی: جیان پیرو گاسپرینی‎
• دستیار: جوزپه بارزی
• مدیر فنی: مارکو برانکا
• مدیر اجرایی: گابریل اوریالی
• اولین قهرمانی در ایتالیا: ۱۹۱۰
• اولین قهرمانی در سری آ: ۱۹۳۰(اولین دوره برگزاری سری آ)

تاریخچه 

چگونگی تاسیس باشگاه 

اولین قهرمانی باشگاه در فصل ۱۹۰۹-۱۹۱۰

سال ۱۸۹۹ در شهر میلان باشگاه کریکت و فوتبال میلان تاسیس شد. این تیم تا سال ۱۹۰۸ توانست سه بار قهرمانی ایتالیا را جشن بگیرد. در این سال، بین سران اصلی باشگاه بر سر استفاده از بازیکنان خارجی اختلاف افتاد تا اینکه طی یک جلسه رسمی، گروهی که اعتقاد به استفاده از بازیکنان خارجی داشتند از این باشگاه جدا شده و نام اینترنازیوناله (به معنای بین‌المللی) را برای باشگاه خود انتخاب کردند. سیاست اصلی باشگاه از همان ابتدا مبارزه با نژاد پرستی بود. تیم اینتر نازیوناله برای قهرمانی در لیگ ایتالیا تنها ۲ سال صبر کرد و در سال ۱۹۱۰ اولین قهرمانی این باشگاه به ثبت رسید.

روزهای پر فراز و نشیب اینتر

سالهای آغازین برای اینتر بسیار موفق بود. تیم دیگر شهر میلان (آث میلان)، پس از جدایی اینتری‌ها افت وحشتناکی کرد و بیش از ۴۰ سال در حسرت قهرمانی ایتالیا بود تا اینتر چند دهه بدون مزاحمت تیم اول شهر میلان باشد. اما اینتر نیز پس از کسب قهرمانی دوم در سال ۱۹۲۰ دچار افت شد و تا اواخر دهه بیست از کورس قهرمانی دور بود.

ظهور جوزپه مه آتزا

سال ۱۹۲۷ ستاره‌ای به نام جوزپه مه آتزا در اینتر متولد شد. اینتر با اتکا به این فوق ستاره خود دوباره به اوج بازگشت و توانست بار دیگر قهرمانی ایتالیا را از آن خود کند. وی توانست در اولین دوره برگزاری لیگ کشور ایتالیا با نام سری آ، قهرمانی را به اینتر هدیه کند و خود نیز با زدن ۳۱ گل آقای گل اولین دوره برگزاری سری آ شود. مه آتزا بین سالهای ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶ توانست ۴ بار آقای گل کشور ایتالیا شود. همچنین در دو جام جهانی ۱۹۳۴ ایتالیا و ۱۹۳۸ فرانسه، جوزپه مه آتزا قهرمانی جهان را برای کشورش ایتالیا به ارمغان آورد. این بازیکن بزرگ در سالهای آخر بازیگری خود از اینتر جدا شد و بازی در چند تیم دیگر ایتالیا را نیز تجربه کرد ولی در سال آخر دوران بازی خود به اینتر بازگشت تا با پیراهن این تیم از دنیای فوتبال خداحافظی کند. جوزپه مه آتزا در ۴۰۸ بازی ۲۸۸ گل برای اینتر به ثمر رساند که رکوردی دست نیافتنی برای او محسوب می‌شود. وی در مقاطع مختلفی سرمربیگری اینتر را نیز بر عهده گرفت و در سال ۱۹۷۹ پس از مرگ وی، شهرداری میلان نام بزرگترین ورزشگاه کشور ایتالیا را از سن سیرو به جوزپه مه آتزا تغییر داد.

دهه چهل و آغاز دهه پنجاه

اینتر بین سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۰ همیشه یکی از مدعیان قهرمانی سری آ بود اما همیشه در رتبه‌های دوم و سوم قرار می‌گرفت و نمی‌توانست قهرمانی ایتالیا را از آن خود کند. تا اینکه در سال ۱۹۵۲ آلفردو فونی به عنوان سرمربی اینتر برگزیده شد و با متحول کردن تیم توانست دوباره اینتر را به قدرت اول ایتالیا تبدیل کند. او در همان دو سال اول حضور خود دو بار اینتر را صاحب اسکودتو کرد و نتایج جالبی را با اینتر رقم زد. اینتر در مقابل تمامی بزرگان ایتالیا با تعداد گل‌های فراوان پیروز می‌شد که از بین آنها می‌توان به پیروزی ۶-۰ مقابل یوونتوس اشاره کرد. دوران نسبتا کوتاه فونی با موفقیت‌های چشمگیری برای اینتر همراه بود.

دوران طلایی [ویرایش]

آنجلو موراتی

هلنتینو هرارا

در سال ۱۹۵۵، آنجلو موراتی که از مردان سرشناس ایتالیا بود اینتر را خریداری کرد و ریاست این تیم را بر عهده گرفت. حضور موراتی در اینتر با پایان دوران آلفردو فونی همراه بود. موراتی در ابتدای حضور خود چند مربی عوض کرد تا سرانجام تصمیم گرفت هدایت باشگاه را به یک نابغه و تئوریسین آرژانتینی به نام هلنتینو هرارا بسپارد. هرارا در سال ۱۹۶۰ اینتر را تحویل گرفت و شروع به ساختن تیمی جوان و منسجم کرد. تیم او سال اول در رتبه سوم ایتالیا ایستاد، سال دوم نایب قهرمان شد و در سال سوم اسکودتو رو بدست آورد تا نشان دهد تفکراتش در حال به بار نشستن هستند. پس از اولین قهرمانی در سری آ، اینتر سال بعد جام باشگاه‌های اروپا را به دست آورد. فصل بعد هم هرارا برترین سال تاریخ اینتر را رقم زد و تمامی جامهای ممکن را به ارمغان آورد. در آن سال اینتر قهرمان اسکودتو، جام باشگاه‌های اروپا و جام بین قاره‌ای شد. در سال ۱۹۶۶ نیز هرارا دهمین اسکودتوی اینتر را برای این باشگاه به ارمغان آورد. در کشور ایتالیا هر تیمی ۱۰ بار قهرمان این کشور شود یک ستاره روی پیراهن خود درج می‌کند. اینتر در سال‌های طلایی خود با بازیکنانی نظیر فاکتی، ماتزولا، سوارز و کورسو از بام ایتالیا و اروپا پایین نیامد و دهه شصت میلادی را به عنوان دهه اینتر رقم زد. اینتر در آن سالها ۳ اسکودتو و ۴ جام بین‌المللی را بدست آورد و همان زمان بود که به اینتر هرارا لقب اینتر بزرگ (Grande Inter) داده شد. لقبی واقعا برازنده این باشگاه و بازیکنان افسانه‌ای آن بود. دوران طلایی هرارا دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۶۸ با جدایی آنجلو موراتی پایان پذیرفت.

پاتزا اینتر

سال ۱۹۷۰ اینتر به نایب قهرمانی ایتالیا دست یافت و نقشه‌های زیادی برای فتح جام در فصل آینده کشید، ولی فصل ۱۹۷۰-۱۹۷۱ برای اینتر وحشتناک آغاز شد. شکست‌های پیاپی ابتدای فصل و بازی‌های کابوس وار اینتر باعث شد تمامی هوادارن این تیم از قهرمانی نا امید شده و نگران سقوط به دسته پائین تر باشند. اما ورق برگشت و اینتر بردهای خود را آغاز کرد. پیروزی‌های پیاپی تیم انتهای جدولی ابتدای فصل را تبدیل به قدرت اول ایتالیا کرد. در پایان فصل، اینتر قهرمان لیگ شد تا نشان دهد به چه دلیل لقب اینتر دیوانه را یدک می کشد. پس از آن سال بار دیگر اینتر دوران بسیار پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشت، تا اینکه جیووانی تراپاتونی به عنوان سرمربی اینتر انتخاب شد. تراپاتونی با داشتن بازیکنانی بی نظیری همچون لوتار ماتئوس، جوزپه برگومی، آندریاس بره مه، والتر زنگا و نیکولا برتی توانست برترین قهرمانی تاریخ سری آ را با ۵۸ امتیاز(در آن دوران هر برد ۲ امتیازی داشت) رقم بزند و سیزدهمین اسکودتو را نصیب اینتر کند. یک سال بعد تیم ملی آلمان به لطف بازیکنان اینتری خود یعنی لوتار ماتئوس، یورگن کلینزمن و آندریاس بره مه توانست یاران مارادونا را فینال جام جهانی شکست دهد و قهرمان جهان شود. در آن بازی‌ها لوتار ماتئوس کاپیتان و مؤثرترین بازیکن تیم ملی آلمان در جام جهانی بود. همان سال فیفا تصمیم گرفت هر ساله بهترین بازیکن جهان راانتخاب کند. لوتار ماتئوس از اینتر اولین کسی بود که جایزه بهترین بازیکن سال جهان را از آن خود کرد.

سالهای سیاه اینتر 

اسکودتوی سیزدهم برای اینتر بسیار نحس بود. پس از آن قهرمانی اینتر تا سالیان زیادی نتوانست قهرمانی ایتالیا را بدست آورد. نفوذ سیاست و مسائل پشت پرده چهره ی فوتبال ایتالیا را بسیار زشت کرده بود، تا جایی که نتایج بسیاری از بازیها پیش از شروع مسابقه تعیین می‌شد. بدترین دوران اینتر طی این سالها رقم خورد و اینتر در سال ۱۹۹۳-۱۹۹۴ با کسب عنوان سیزدهم در سری آ، بدترین رتبه ی تاریخ خود را بدست آورد و فقط ۱ امتیاز تا سقوط به دسته پایین تر فاصله داشت. البته اینتر در دهه ۹۰ سه بار جام یوفا را بدست آورد، ولی کسب این جام نمی‌توانست طرفداران مشتاق اینتر را راضی نگه دارد. ماسیمو موراتی، فرزند پر افتخارترین رئیس تاریخ اینتر باشگاه را خریداری کرد و سعی نمود با جمع کردن انبوهی از ستارگان دنیای فوتبال نظیر رونالدو، ویری، باجو، زامورانو، باتیستوتا، تولدو، بلان، کاناوارو و ... اینتر را به دوران با شکوه خود بازگرداند. اما اشتباهات داوری فضای مسمومی را در کشور ایتالیا به وجود آورده بود. جالب‌ترین داوری ایتالیا در سال ۱۹۹۸ و در مصاف اینتر و یوونتوس رخ داد که داور مسابقه با تصمیماتی عجیب پیروزی را به یوونتوس هدیه کرد. این اشتباهات در دیگر بازی‌های نیز تکرار شد تا تیم رویایی اینتر در آن فصل با وجود قهرمانی در جام یوفا نتواند بر بام ایتالیا بایستد. هر ساله این اتفاقات تکرار می‌شد و در سال ۲۰۰۲ نیز همین مسائل مانع قهرمانی اینتر در سری آ شد. این شرایط تا سال ۲۰۰۶ ادامه یافت.

شروعی دوباره 

پس از پایان سال ۲۰۰۶، دادگاه ایتالیا که ۲ سال به صورت مخفی مکالمات سران باشگاهای سری آ را ضبط می‌کرد به تحقیق در مورد فساد و تبانی در فوتبال ایتالیا پرداخت. مکالمات لوچانو موجی مدیر باشگاه یوونتوس با رئیس کمیته داوران و مدارک به دست آمده از باشگاه‌های متقلب ایتالیا تبانی آنها را برملا کرد. در نهایت یوونتوس به جرم فساد و تبانی با داوران به دسته پائین تر سقوط کرد و ۲ قهرمانی آخر این تیم پس گرفته شد. باشگاه‌های میلان، لاتزیو و فیورنتینا هم با کسر امتیاز روبرو شدند. جدول ایتالیا در سال ۲۰۰۶ تغییر کرد و یوونتوس به قعر جدول سقوط کرد. اسکودتوی سال ۲۰۰۶ نیز به تیم اول جدول جدید یعنی اینتر داده شد. شاید این حکم برای چند دهه تبانی در فوتبال کم بود، اما حداقل باعث شد تا بار دیگر فوتبال ایتالیا در فضایی سالم تنفس کند.

پرواز نراتزوری 

جاچینتو فاکتی

پس از پاک شدن فوتبال ایتالیا از فساد و تبانی، ماسیمو موراتی که میخواست جا پای پدر بگذارد، با کمک برترین بازیکن تاریخ اینتر(جاچینتو فاکتی) بار دیگر بسیاری از فوق ستاره‌های دنیای فوتبال را در اینتر جمع آوری کرد تا اینتر را دوباره به اینتر دهه شصت تبدیل کند. فاکتی بزرگ همان سال درگذشت، ولی حاصل زحمات او و موراتی شکستن تمام رکوردهای تاریخ اروپا توسط اینتر بود. ثبت رکورد ۱۷ پیروزی پیاپی و کسب ۹۷ امتیاز در یک فصل، ارزشمندترین رکوردهای تاریخ اروپا را به نام اینتر کرد و نراتزوری‌ها توانستند با ۲۲ امتیاز اختلاف نسبت به تیم دوم قهرمانی ایتالیا را جشن بگیرند. یک فصل بعد هم اینتر در آستانه صد صالگی با پشت سر گذاشتن تمامی رقبا برای سومین سال پیاپی قهرمانی ایتالیا را از آن خود کرد تا همه چیز برای نراتزوری‌ها کامل شود. اینتر بار دیگر در دنیای فوتبال یکه تازی می‌کرد و خود را به عنوان قدرت اول فوتبال در ایتالیا مطرح کرده بود، اما هنوز طرفداران اینتر عطش فتح جام باشگاه های اروپا را داشتند. پس از پایان سال ۲۰۰۸ ماسیمو موراتی سرشناس‌ترین مربی جهان یعنی ژوزه مورینیو را به اینتر آورد تا این مربی سرشناس بار دیگر قهرمانی اروپا را برای اینتر و موراتی به ارمغان بیاورد.

دوران طلایی آقای خاص

ژوزه مورینیو در همان سال اول ورود به ایتالیا توانست اینتر را برای چهارمین بار به قهرمانی سری آ باشگاه‌های ایتالیا برساند، اما در لیگ قهرمانان ناموفق بود و در مرحله یک هشتم نهایی با شکست برابر منچستر یونایتد از دور رقابت‌ها کنار رفت. در پایان فصل بهترین بازیکن اینتر و یکی از برترین مهاجمین جهان یعنی زلاتان ابراهیموویچ در ازای ساموئل اتوئو به همراه چهل و نه میلیون یورو از اینتر جدا شد و به بارسلونا پیوست. علاوه بر ساموئل اتوئو، اینتر با پول بدست آمده از فروش ابراهیموویچ تعدای بازیکن نظیر دیگو میلیتو، وسلی اسنایدر، لوسیو، تیاگو موتا، گوران پاندف و مک دونالد ماریگا را به خدمت گرفت. عملکرد اینتر در فصل ۲۰۱۰-۲۰۰۹ فوق العاده بود. شاگردان مورینیو با وجود حاشیه‌ها و محرومیت‌های فراوان توانستند قهرمانی لیگ ایتالیا را بدست آورند. اینتر در بازی رفت با آث میلان این تیم را با ۴ گل در هم کوبید و در بازی برگشت با وجود اخراج دو بازیکن اصلی خود این تیم را ۲-۰ شکست داد. مورینیو طی دو فصل حضور خود در ایتالیا رکورد شکست ناپذیری خود در بازیهای خانگی را حفظ کرد و نراتزوری‌ها هرگز در مسابقات خانگی طعم شکست را نچشیدند. در رقابت‌های جام حذفی نیز اینتر با شکست لیورنو، یوونتوس و فیورنتینا به فینال رسید و در بازی فینال با تک گل دیگو میلیتو از سد رم گذشت و قهرمانی جام حذفی را نیز به افتخارات خود اضافه کرد. اما اوج قدرتنمایی اینتر در لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا بود. نراتزوری‌ها در مرحله یک هشتم نهایی چلسی، قهرمان انگلستان را در هر دو بازی رفت و برگشت مغلوب کردند. در مرحله نیمه نهایی با نتیجه ۳-۲ از سد بارسلونا قهرمان اسپانیا و مدافع عنوان قهرمانی اروپا گذشتند و در مسابقه فینال نیز با پیروزی ۲-۰ برابر بایرن مونیخ قهرمان آلمان بار دیگر بر بام اروپا ایستادند. اینتر ۲۰۱۰-۲۰۰۹ با کسب هر سه قهرمانی ممکن، اولین تیم تاریخ ایتالیا لقب گرفت که توانست سه گانه (Treble) کند. پس از پایان فصل ژوزه مورینیو از اینتر جدا شد و رافائل بنیتز سرمربی اسبق لیورپول جای او را بر روی نیمکت اینتر پر کرد. وی اولین جام خود را را با اینتر با پیروزی ۱-۳ اینتر در برابر رم بدست آورد و توانست سوپر جام باشگاه‌های ایتالیا را برای اینتر به ارمغان بیاورد هر چند در کسب سوپر جام اروپا ناکام ماند. بنیتز پس از فتح جام باشگاه های جهان از اینتر جدا شد و لئوناردو برزیلی جای او را رو نیمکت اینتر گرفت.

بازیکنان فعلی 

شماره   نقش بازیکن ۱ دروازه‌بان ژولیو سزار ۲ مدافع ایوان کوردوبا (کاپیتان ذخیره) ۴ مدافع خاویر زانتی (کاپیتان) ۵ هافبک دژان استانکوویچ ۶ مدافع لوسیو ۷ مهاجم جیامپائولو پاتزینی ۸ هافبک تیاگو موتا ۹ مهاجم ساموئل اتوئو ۱۰ هافبک وسلی اسنایدر ۱۲ دروازه‌بان لوکا کاستلاتزی ۱۳ مدافع مایکون ۱۴ هافبک حسین خرجا (قرضی جنوا) ۱۵ مدافع آندره آ رانوکیا

شماره   نقش بازیکن ۱۷ هافبک مک دونالد ماریگا ۱۸ مهاجم دیوید سوازو ۱۹ هافبک استبان کامبیاسو ۲۰ هافبک جوئل اوبی ۲۱ دروازبان پائولو اورلاندونی ۲۲ مهاجم دیگو میلیتو ۲۳ مدافع مارکو ماتراتزی (کاپیتان سوم) ۲۵ مدافع والتر ساموئل ۲۶ مدافع کریستین چیوو ۲۷ مهاجم گوران پاندف ۲۹ هافبک فیلیپه کوتینیو ۵۵ مدافع یوتو ناگاتومو (قرضی چزنا) ۵۷ مدافع فلیکه ناتالیو

بازیکنان قرضی

شماره   نقش بازیکن   دروازبان امیلیانو ویویانو « قرضی در تیم بولونیا »   مدافع داویده سانتون « قرضی در تیم چزنا »   هافبک لوکا سیلیگاردی « قرضی در تیم بولونیا »   هافبک سولی علی مونتاری « قرضی در تیم ساندرلند »   مهاجم ماتیا دسترو « قرضی در تیم جنوا »   مهاجم ویکتور اوبینا « قرضی در تیم وستهام »

کادر مربیگری

لئوناردو

پست	ملیت	مسئول
سرمربی		جیان پیرو گاسپرینی‎
دستیار مربی		جوزپه بارزی
کمک مربی اول		دانیله برمازانی
مربی دروازبان ها		الساندرو نیستا
مربی بدنساز		استفانو راپتی
رئیس کادر پزشکی		پروفسور کومبی
دکتر تیم		جورجیو پانیکو
مدیر فنی		مارکو برانکا

شماره‌های جاودانه

شماره‌های جاودانه باشگاه:

3 - جاچینتو فاکتی، مدافع چپ، بین سالهای ۱۹۶۰ تا ۷۸ بازیکن اینتر بود.

رؤسای باشگاه

ماسیمو موراتی، مدیر فعلی باشگاه

مربیان باشگاه

از آغاز به کار باشگاه اینتر تا کنون، ۵۵ سرمربی مختلف در این تیم کار کرده اند. ۲۰ تغیر آخر باشگاه در سمت سرمربی بدین شرح است:

جیووانی تراپاتونی

روبرتو مانچینی

ژوزه مورینیو

نام	ملیت	تاریخ
جیووانی تراپاتونی		۱۹۸۶-۱۹۹۱
کورادو اوریکو		۱۹۹۱
لوئیز سوارز		۱۹۹۲
اوسوالدو باگنولی		۱۹۹۲-۱۹۹۴
گامپیرو مارینی		۱۹۹۴
اوتاویو بیانچی		۱۹۹۴-۱۹۹۵
لوئیز سوارز		۱۹۹۵
روی هاجسون		۱۹۹۵-۱۹۹۷
لوسیانو کاستلینی		۱۹۹۷
لوئیجی سیمونی		۱۹۹۷-۱۹۹۸
میرکا لوکسکا		۱۹۹۹
لوسیانو کاستلینی		۱۹۹۹
روی هاجسون		۱۹۹۹
مارچلو لیپی		۱۹۹۹-۲۰۰۰
مارکو تاردلی		۲۰۰۰-۲۰۰۱
هکتور کوپر		۲۰۰۱-۲۰۰۳
کوررادو وردلی		۲۰۰۳
آلبرتو زاکرونی		۲۰۰۳-۲۰۰۴
روبرتو مانچینی		۲۰۰۴-۲۰۰۸
خوزه مورینیو		۲۰۰۸-۲۰۱۰
رافائل بنیتز		۲۰۱۰
لئوناردو		۲۰۱۰-۲۰۱۱
جیان پیرو گاسپرینی		تا کنون-۲۰۱۱

بازیکنان تاریخی

بازیکنان بزرگ زیادی در تاریخ برای اینتر به میدان رفته اند. جاچینتو فاکتی، جوزپه مه آتزا، لوتار ماتئوس، رونالدو، روبرتو باجو، لوئیز سوارز، ساندرو ماتزولا، روبرتو کارلوس، لوئیس فیگو، خاویر زانتی و... تنها بخشی از این بازیکنان را تشکیل می‌دهند.

بیشترین بازی

رکورد داران بیشترین بازی با پیراهن اینتر.

نام	ملیت	تعداد بازی
جوزپه برگومی		۷۵۸
خاویر زانتی		۷۴۰
جاچینتو فاکتی		۶۳۴
ساندرو ماتزولا		۵۶۵
جوزپه بارزی		۵۵۹
ماریو کورسو		۵۰۲
والتر زنگا		۴۷۳
تارچیسیو بارنیش		۴۶۷
الساندرو آلتوبلی		۴۶۶
ریکاردو فری		۴۱۸

برترین گلزنان

برترین گلزنان تاریخ باشگاه

نام	ملیت	تعداد گل
جوزپه مه آتزا		۲۸۸
الساندرو آلتوبلی		۲۰۹
ریکاردو بونینسنگا		۱۷۱
لوئیجی کونینی III		۱۵۸
ساندرو ماتزولا		۱۵۸
بنیتو لورنزی		۱۴۳
ایستوان نیرز		۱۳۳
کریستین ویری		۱۲۳
ارماندو آبی		۱۰۶
ماریو کورسو		۹۴

ورزشگاه جوزپه مه آتزا

تاریخچه ورزشگاه

ورزشگاه جوزپه مه آتزا شهر میلان، بزرگترین ورزشگاه این کشور و یکی از بزرگترین ورزشگاه های اروپاست. در سال ۱۹۲۵ شهرداری میلان شروع ساخت این ورزشگاه را آغاز کرد و کار ساخت آن یک سال به طول انجامید. گنجایش ابتدایی این ورزشگاه ۷۰ هزار نفر بود و سن سیرو نام داشت. تیم‌های اینتر میلان و آث میلان از همان ابتدا اجاره‌نشین این ورزشگاه بودند و بازیهای خود را در آنجا برگزار می‌کردند. در سال ۱۹۷۲ برترین گلزن تاریخ باشگاه اینتر میلان یعنی جوزپه مه آتزا درگذشت. شهرداری میلان برای تجلیل از این ستاره ورزشگاه سن سیرو را به ورزشگاه جوزپه مه آتزا تغیر نام داد. در سال ۱۹۸۹ این ورزشگاه برای نوسازی مدت کوتاهی تعطیل شد و پس از بازگشایی ظرفیت آن به حدود ۸۳ هزار نفر رسید. بیشتر بازیهای تیم ملی ایتالیا در همین ورزشگاه برگزار می‌شود. یوفا به تمامی ورزشگاه‌های اروپا بر اساس کیفیت آنها امتیاز می‌دهد. ورزشگاه جوزپه مه آتزا نمره ۵ از ۵ را دریافت کرده است.

تیفوسی‌های اینتر

طرفداران اینتر

در سال ۱۹۶۹، اولین گروه رسمی تیفوسی‌های اینتر به نام پسران سن سیرو (Boys San) شکل گرفت. این گروه یکی از قدیمی‌ترین گروه‌های رسمی طرفداران فوتبال در دنیاست. در تمامی بازیهای اینتر، این گروه و دیگر تیفوسی‌های این تیم به ورزشگاه می‌روند و تیم خود را تشویق می‌کنند. اینتر هر ساله در زمینه تعداد تماشاگران در هر بازی رتبه اول یا دوم را در ایتالیا از آن خود می‌کند. در اغلب بازیهای حساس اینتر، همه ۸۳ هزار نفر گنجایش ورزشگاه پر می‌شود.

کمپ آپیانو جنتیله 

کمپ ورزشی آپیانو جنتیله در دهکده آپیانو جنتیله واقع شده است. این کمپ به صورت اختصاصی به باشگاه اینتر تعلق دارد و تاسیس کمپ نیز به دست همین باشگاه بوده است. دهکده آپیانو جنتیله شامل چندین زمین تمرین، باشگاه بدنسازی، اتاق ویژه کنفرانس مطبوعاتی، چندین سالن سر پوشیده ورزشی و ... می‌باشد. قسمتهای مرتفع این دهکده نیز برای بالا بردن توان جسمی بازیکنان به کار گرفته می‌شود.

افتخارات 

ایتالیا 

سری آ:

• قهرمانی (۱۸ بار): ۱۰-۱۹۰۹؛ ۲۰-۱۹۱۹؛ ۳۰-۱۹۲۹؛ ۳۸-۱۹۳۷؛ ۴۰-۱۹۳۹؛ ۵۳-۱۹۵۲؛ ۵۴-۱۹۵۳؛ ۶۳-۱۹۶۲؛ ۶۵-۱۹۶۴؛ ۶۶-۱۹۶۵؛ ۷۱-۱۹۷۰؛ ۸۰-۱۹۷۹؛ ۸۹-۱۹۸۸؛ ۰۶-۲۰۰۵؛ ۰۷-۲۰۰۶؛ ۰۸-۲۰۰۷؛ ۰۹-۲۰۰۸؛ ۱۰-۲۰۰۹
• نایب قهرمانی (۱۴ بار): ۳۳-۱۹۳۲؛ ۳۴-۱۹۳۳؛ ۳۵-۱۹۳۴؛ ۴۱-۱۹۴۰؛ ۴۶-۱۹۴۵؛ ۴۹-۱۹۴۸؛ ۵۱-۱۹۵۰؛ ۶۲-۱۹۶۱؛ ۶۴-۱۹۶۳؛ ۶۷-۱۹۶۶؛ ۷۰-۱۹۶۹؛ ۹۳-۱۹۹۲؛ ۹۸-۱۹۹۷؛ ۰۳-۲۰۰۲

کوپا ایتالیا:

• قهرمانی (۶ بار): ۳۹-۱۹۳۸؛ ۷۸-۱۹۷۷؛ ۸۲-۱۹۸۱؛ ۰۵-۲۰۰۴؛ ۰۶-۲۰۰۵؛۱۰–۲۰۰۹
• نایب قهرمانی (۶ بار): ۵۹-۱۹۵۸؛ ۶۵-۱۹۶۴؛ ۷۷-۱۹۷۶؛ ۰۰-۱۹۹۹؛ ۱۷-۲۰۰۶؛ ۰۸-۲۰۰۷

سوپر جام ایتالیا:

• قهرمانی (۵ بار): ۱۹۸۹؛ ۲۰۰۵؛ ۲۰۰۶؛ ۲۰۰۸؛ ۲۰۱۰
• نایب قهرمانی (۳ بار):۲۰۰۱؛ ۲۰۰۷؛ ۲۰۰۹

بین‌المللی [ویرایش]

لیگ قهرمانان اروپا:

• قهرمانی (۳ بار): ۶۴-۱۹۶۳؛ ۶۵-۱۹۶۴؛ ۲۰۱۰-۲۰۰۹
• نایب قهرمانی (۲ بار): ۶۷-۱۹۶۶؛ ۷۲-۱۹۷۱

جام یوفا:

• قهرمانی (۳ بار): ۹۱-۱۹۹۰؛ ۹۴-۱۹۹۳؛ ۹۸-۱۹۹۷
• نایب قهرمانی (۱ بار): ۹۷-۱۹۹۶

جام میتروپا:

• نایب قهرمانی (۱ بار): ۳۳-۱۹۳۲

بین قاره‌ای

جام کنفدراسیون‌ها (جام باشگاه‌های جهان):

• قهرمانی (۳ بار): ۱۹۶۴؛ ۱۹۶۵؛ ۲۰۱۰

افتخارات فردی 

بهترین بازیکن سال جهان:

• ۲۰۰۲ - رونالدو
• ۱۹۹۷ - رونالدو
• ۱۹۹۱ - لوتار ماتئوس

توپ طلای اروپا:

• ۱۹۹۷ - رونالدو
• ۱۹۹۱ - لوتار ماتئوس

بهترین بازیکن سال از نگاه ورد ساکر:

• ۲۰۰۲ - رونالدو
• ۱۹۹۷ - رونالدو
• ۱۹۹۱ - لوتار ماتئوس

بهترین بازیکن باشگاهای اروپا:

• ۱۹۹۷/۹۸ - رونالدو
• ۲۰۱۰ - دیگو میلیتو

اسپانسر اصلی

شرکتی که نام آن روی پیراهن باشگاه قرار می‌گیرد.

اسپانسر پیراهن

تولید کننده تمامی لباس‌های ورزشی باشگاه.